Black Butterflies (Paula van der Oest, 2011)

De Gouden Kalveren zijn weer uitgereikt en tot mijn grote verbazing viel Black Butterflies in de prijzen. Zowel voor beste film(!) als beste actrice (Carice van Houten) wist deze film met de hoogste Neerlandse prijzen naar huis te gaan.  Een gebeurtenis die in mijn ogen een zwaktebot voor de Nederlandse film in het algemeen is.

Wat de inhoud betreft houd ik het graag kort. De film vertelt het verhaal van Ingrid Jonker (gespeeld door Carice van Houten), dichteres in Zuid-Afrika en dochter van de minister van censuur (Rutger Hauer). Ingrid krijgt een relatie met schrijver Jack Cope (Liam Cunningham). Gedurende de film zien we hoe zij overhoop ligt met haar bekrompen vader, hoe ze constant in conflict is met haar omgeving en daar langzaam maar zeker aan ten onder gaat. De ontwikkelingen rond de apartheid in Zuid Afrika, die als inspiratie voor haar belangrijkste poezie diende, wordt slechts zijdelings behandeld.

Allereerst is het licht dubieus dat deze film Nederlandse prijzen grijpt aangezien het een internationale productie is. Er wordt dus geen Nederlands gesproken en de film bevat talloze internationale acteurs (als er al iemand een prijs had verdiend was het misschien Liam Cunningham maar die kun je nou eenmaal geen Nederlandse prijs geven…)

Goed, het eerste kalfje is dan voor ‘beste film’. Het lijkt er toch sterk op dat hier een politiek getint motief achter zit (iets waar ook de Academy die jaarlijks de Oscars uitreikt aan lijkt te lijden) want filmtechnisch scoort de film geen voldoende. Het script is rommelig en ongebalanceerd, het acteerwerk is houterig (Rutger Hauer….toch niet de minste) en het is soms ronduit lastig de aandacht erbij te houden. Het enige wat de film zo nu en dan kijkbaar maakt zijn enkele schitterende shots van het Zuid-Afrikaanse landschap en een enkele goed geacteerde scene (Cunningham en af en toe toch van Houten)

Dat de film eindigt met Nelson Mandela die het beroemdste gedicht van Jonker voorleest lijkt dus te verklaren waarom de film deze prijs wint.

Kalfje nummer 2 is voor Neerlands beste actrice Carice van Houten. Het is haar vijfde Gouden Kalf (o.a. Zwartboek, de Gelukkige Huisvrouw). Ik zal niet beweren dat dit onterecht is. Ze is nou eenmaal de beste actrice van Nederland op dit moment. Dat ze dan dit soort prijzen pakt mag geen verrassing heten. Jammer is het toch wel in dit geval, want Black Butterflies is zeker niet haar beste prestatie. De prijs doet niks af aan Carice van Houten, maar zegt veel over haar competitie, die kennelijk niet sterk genoeg is. It’s lonely at the top…..

Samenvattend is Black Butterflies dus ondanks de uitgereikte prijzen een film die nooit zijn potentie haalt en veel en veel minder is dan bijvoorbeeld een Zwartboek. Jammer….het ziet er slecht uit voor de Nederlandse film.

4.5/10